در تحلیلى کلى، انتخاب جناب آقاى خاتمى، رأى به اصلاح بود و فرصتى طلایى براى تقویت نظام فراهم آورد و انقلاب اسلامى را براى سالها بیمه نمود. در این شرایط، 1- علت این‏که منصوبین جناب‏عالى در ... از جناح مخالف این روند انتخاب مى‏شوند، چیست؟ 2- آیا شما نیز یادآورى وظیفه‏ى خبرگان رهبرى در مورد نظارت بر ولى‏فقیه را توهین‏آمیز و تضعیف کننده مى‏دانید؟

-------------------------------------------

آن جمله‏یى که این برادر یا خواهرمان در مورد «رأى به اصلاح» نوشتند، تحلیل ایشان است؛ تحلیل من از قضیه این نیست. بالاخره بیست میلیون نفر، با انگیزه‏هایى به رئیس جمهور رأى دادند. شما از کجا مى‏دانید که همه‏ى این بیست میلیون، رأى به اصلاح دادند؟ انگیزه‏هاى گوناگونى داشتند؛ به این انگیزه‏هاى گوناگون، رأى دادند. آنچه که مسلّم است، این است که این رئیس جمهور، منتخب بیست میلیون جمعیت است؛ این چیز باارزشى است. اما این‏که شما از این بیست میلیون نفر رفراندم کرده باشید و به شما گفته باشند ما رأى به اصلاح دادیم، نه، من نمى‏توانم این را باور کنم و بپذیرم.

البته همه اصلاح را مى‏خواهند؛ هیچ کس نیست که اصلاح را نخواهد؛ هیچ‏کس هم نیست که معتقد باشد در دوره‏ى قبل از این دولت، همه چیز در حد اعلاى صلاح بود؛ نخیر، مسلّماً اشکالات زیادى بوده است. وقتى شما یک رئیس جمهور را انتخاب مى‏کنید، انتخاب مى‏کنید تا آن اشکالات را برطرف کند؛ در این هم شکى نیست؛ همه همین‏طور فکر مى‏کنند . مایلند. اگر در دوره‏ى آینده هم انتخاباتى صورت بگیرد، مسلم باز همین خواهد بود؛ یک عده هستند که چیزهایى را قبول دارند، یک عده هم چیزهایى را قبول ندراند.

این‏که منصوبین من در آن دستگاههاى گوناگون، مخالف این روند هستند، نه، من این را قبول ندارم؛ نخیر، آنها هم طرفدار اصلاحند. همانهایى که این‏جا اسم آوردند - و من البته اسم نمى‏آورم - افرادى هستند که اصلاح را دوست دارند؛ بسیار از آنها دولت را دوست دارند؛ خود آقاى خاتمى را دوست دارند و با ایشان همکارى مى‏کنند. به نظر من، این‏طور قضاوتها قدرى رجم به غیب است، و صلاح نیست.

در مورد این‏که آیا یادآورى وظیفه‏ى خبرگان رهبرى در مورد نظارت بر ولى فقیه را توهین‏آمیز مى‏دانید، باید بگویم که نه، چه توهینى؟ مجلس خبرگان، کمیسیونى به نام « کمیسیون تحقیق» دارد؛ تحقیقش هم طبق خود اصل قانون اساسى است. تحقیق در این است که آیا این رهبرى که خبرگان یک روز تشخیص دادند که او حایز شرایط است، آیا باز هم حایز شرایط هست یا نه؛ اصلاً کارشان این است؛ الان هم هستند و کار هم مى‏کنند. آنها باید تشخیص بدهند که این رهبر، آیا علمش که آن روز تشخیص دادند مجتهد است، باقى است یا نه؛ چون ممکن است انسان دچار نسیان بشود و طبیعتاً از صلاحیت مى‏افتد. آن روز تشخیص دادند که این شخص عادل است؛ آیا به عدالت باقى است یا نه؟ اگر خداى نکرده گناهى از او سر بزند، از عدالت ساقط مى‏شود. آن روز تشخیص دادند که این شخص مدیر و مدبر است و توانایى دارد؛ اما حالا باید ببینند که آیا تواناییش باقى مانده است؟ آیا آن روز اشتباه نکردند؟ یا اگر آن روز توانا بوده، از توانایى نیفتاده است؟ نخیر، بنده نه هیچ احساس تضعیف مى‏کنم و نه توهین؛ این جزو قانون اساسى است؛ خود من هم زمان امام، جزو همین مجلس خبرگان بودم. ما زمان امام هم «کمیسیون تحقیق» داشتیم؛ هیچ اشکالى ندارد. این نه اهانت به رهبرى است، نه تضعیف رهبرى است. اگر این آقایان، این کمیسیون و این هیأت را تشکیل ندهند، باید از آنها سؤال بشود که چرا تشکیل ندادید.